Një manastir ka përsosmëri, ka dashuri të plotë njerëzore, në manastir s’ka makutëri, dhe kurthe të jetës njerëzore. Një manastir ka përsosmëri, paqe të pafundme qiellore, në manastir nuk ka djallëzi, po bota jashtë është djallëzore. Një manastir ka përsosmëri,
1. Kujtimet të trishtojnë… Ke dëshirë për të jetuar, në dy skaje shekullorë, kur sheh sy të yllëzuar, gjinj të ndritur qumushtorë. Para syve të përmbyset, kupë e ndritur qiellore, kur sheh jetën si harliset, nëpër kurmet vashërore. Bukuria e
(Turqizmat dhe barbarizmat po mbytin gjuhën e ndritur shqipe) Tani që po shkruajmë, në tonin Dovlet, kemi një ushtri, me analfabetë! Dhe fjala “Dovlet”, është turçe me bisht, po unë e përdora, atë qëllimisht! Turqizmat mësynë, gjuhën arbërore, me to
Pjesa e Dytë Kundra Zogut kemi, fakte turpi plot, ndaj Referendumi, do të qe i kotë! Me Referendum, nuk ndryshon njeriu, se dot faqebardhë, s’bëhet faqeziu! Ahmeti të hiqet, pa referendum, po duhet të jetë, në një muzeum. Se edhe
Një Referendum, që s’ka asnjë vlerë, është ai për Zogun, dhe shokun Enver. S’vendoset me votë, as sot-as më parë, nëse Ahmet Zogu, ka qenë tradhtar! Dihet historia, e Ahmet qafirit, kur u arratis, vodhi dhe floririn! Dihet historia, e
Po mbushen dy muaj, që zgjedhjet kanë mbaruar, dhe teknikët e PD-së, nga zyrat s’janë larguar! Një kokëfortësi idiote, dikush këtë e quan, ose me marrëveshjen e fshehtë, PD-ja ende luan! Ndofta-atë natë Maji, ku s’ka asgjë të shkruar, bashkëqeverisje
Katër vite-qeveria, që po na shurdhon, për këstin e FMN-së, me tridhjetë milion. Po Shqipërisë asnjëherë, nuk i ndahet tersi, është dhjetë milionë më tepër, gjoba nga “Bankersi”! Unë dua ndonjë përgjigje, se jam plot kureshtje, përse-gjobën qeveria, e kalon
Me vdekje-çdo ditë, Shqipërinë ç’e gjeti, dy-tre i vret rruga, dy-tre i merr deti! Plot mostra ka lindur, trualli shqiptar, që ta marrin jetën, për një celular! Ca krimi-ca fati, po bëhet kërdia, një vend depresiv, mbetet Shqipëria! Një kulturë
(Tani Autoktonus është dhe emër njeriu. Ai është emri i djalit të mikut tim nga Mirdita-Frrok Bardhit.) Djalë i bukur prej Mirdite, që në djep të është shkruar, se do t’ja mbrish asaj dite, në Shqipërinë e Bashkuar. Njëlloj Jugu
(Autoktonus sot është edhe emri i një djali. Djalit të mikut tim Frrok Bardhi) Si rrezja që bjen prej Diellit, dhe gjithë Botën e ndriçon, një flamur që ra prej qiellit, qëndisur-Autokton. Si rrezja që bjen prej Diellit, si rrezja
