Nga Arben Duka
Surprizat e “Ditës”,
nuk kanë të sosur,
sot jemi tamam,
ekip i përsosur!
Unë e kam kaluar,
gati çdo gazetë,
po vetëm këtu,
ndihem i vërtetë!
Dikur e filluam,
pesë a gjashtë shokë,
vetëm për tri muaj,
dhe bëmë epokë!
Çfarë bëmë me Thanon,
dhe Oson e ndritur,
të tjerët në vite,
s’e kishin arritur!
Kur ika ca kohë,
fytyra më nxinte,
mëndja natë e ditë,
tek DITA më rrinte!
Pa kaluar ende,
ai çast i prapë,
isha i sigurt,
se do vija prapë!
Isha pa motiv,
tek gazetë e re,
njëlloj si të vrisja,
miza me vare!
I mirë qe Bolinua,
faqet plot ja mbusha,
po mua më duhej,
DITA si katjusha!
Drejtuesit kollaj,
në mëndje s’të ngelen,
po unë vetëm Thanos,
mund t’i heq kapelen!
Veç me disa shkrime,
dhe më kishte bindur,
ishte fiks për “Ditën”,
një talent i lindur!
Edhe kur u ndamë,
s’munda kurrë ta shaj,
se një penë të tillë,
s’e gjen dot kollaj!
Është në gjithë shtypin,
pena më e mirë,
por është si njeri,
super i vështirë!
Kush nuk ja njeh tipin,
pranë me të s’është gjendur,
do mendojë për Thanon,
se është i çmendur!
Do mendojë se është,
gjysëm psikopat,
po puna me të,
është vërtetë një fat!
Ndaj “Dita” me të,
vërtetë bëri hajër,
Thanua-gjënë e bukur,
e kap që në ajër!
E kap që në ajër,
kjo është e provuar,
ndaj dhe më të mirët,
gjithnjë ka afruar!
Thanua në gazetë,
asnjë nuk merr kot,
po shumë gjatë me Thanon,
askush s’punon dot!
I kanë rezistuar,
këtij istikami,
vetëm Viktor Malua,
dhe Bedri Islami!
Thanua me këta,
e merr me ngadalë,
se kanë të dy,
lexues personalë!
Thanua si fillim,
kur je firmë të merr,
por kur s’ke lexues,
s’bëhet shumë qeder!
Nuk bëhet qeder,
them për asnjeri,
dhe s’e ka problem,
ikën-apo rri!
Viktor e Bedri,
dy pena argjendi,
në asnjë variant,
nuk u zihet vendi!
Janë shtylla tek “Dita”,
një burrë e një djalë,
shumë të paktë kanë,
lexues personalë!
Dhe unë kam të mitë,
se bëj mjaltë blete,
të paktën njëmijë,
gjithnjë marr me vete!
Po me shtegëtime,
më nuk i bezdis,
se në këtë jetë,
nga “Dita” s’lëviz!
Se vetëm këtu,
ndihem i vërtetë,
sepse “Dita” është,
një super gazetë!
Nuk po e mburr thjeshtë,
se është vepra jonë,
por është një gazetë,
që bën opinion!
Është mbi të gjitha,
që ka rreth e rrotull,
dhe më kryesorja,
ka ndikim në popull!
Kur ndikon në popull,
dhe bën opinion,
them se po e kryen,
të sajën mision!
Një gazetë është diell,
kur është misionare,
pastaj vogëlsirat,
rëndësi s’kanë fare!
Alqin dhe Erionin,
s’i lë dot në hije,
se s’i erdhi fundi,
kësaj poezie!
Dy djem që e mbajnë,
barrën e vërtetë,
Koçiko në print,
Erioni n’internet!
I ka zgjedhur Thanua,
të dy djem të zotë,
pa ta mozaiku,
s’mund të jetë i plotë!
Për në fund na mbetën,
Mira me Xhevdetin,
se gjithnjë në fund,
e nxjerrim sherbetin!
Po dhe me këta,
perden dot s’e ulim,
se kemi akoma,
Entela Resulin!
Që duket e heshtur,
ashtu në të dukur,
po që çdo ditë shkruan,
bukur e më bukur!
Sebepi që shkrova,
këtë poezi,
është ai që quhet,
shoku më i ri!
Shoku më i ri,
që ja bëri bum,
se Thanua e futi,
drejt në kolegjium!
Për Andre Stefanin,
kuptohet që shkruaj,
që dhe kur s’e kishim,
për ne s’qe i huaj!
Se tok kemi pasur,
të njëjtin drejtim,
dhe pse sot i quhet,
një i ri fillim!
E tepërt t’ju them,
që është me talent,
por është nga të paktit,
burrë me bazament!
Se këtu të shumtit,
dridhen si flugerë,
ndaj dhe bazamenti,
sot përbën një vlerë!
Tani them se “Dita”,
është krejt e plotë,
të gjithë të pangjashëm,
por të gjithë të zotë!
Kur iku Osoja,
na pikoi në zëmër,
po Ai për jetën,
la pas goxha emër!
E vuri qoshenë,
që ditën e parë,
ndaj vdekja e tij,
pa plumb na ka vrarë!
Si ai-gjithkush,
nga ne do të shkojë,
po “Dita”-shumë vite,
pas nesh do të rrojë!